مجوز نمایش در “هنر و تجربه” دست چه کسانی است؟
مجوز نمایش در “هنر و تجربه” دست چه کسانی است؟
مستندهای تولیدی در حوزه فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی در اکران‌های مردمی خود از فروش بسیار خوبی برخوردار است اما بی‌مهری با آنان توسط نهادهای سینمایی نیز جای توجیه ندارد.
دیشب در مراسم رونمایی مستند «بانو» گفته شد که گروه سینمایی هنر و تجربه قصد اکران مستند را ندارد. خبرگزاری تسنیم در طی یک گفت‌وگوی تلفنی با روابط عمومی گروه سینمایی هنر و تجربه پیگیر این مساله شد که در آن به این نکته اشاره شد که این فیلم به دلیل عدم تطابق با مولفههای هنری و تجربی این گروه سینمایی نمی‌تواند اکران شود. در بخش دیگری از صحبت‌هایی که نغمه دانش روابط عمومی این موسسه سینمایی داشت به این نکته اشاره کرد که این گروه سینمایی دارای یک جدول زمانی است که فیلم‌ها وارد آن می‌شوند؛ در این جدول امکان دارد که یک فیلمی برای مدت زمان زیادی در صف اکران بماند برای همین به تهیه کننده پیشنهاد می‌شود که در صورت تمایل برای فروش فیلم خود از طرق دیگری مانند تلیویزون اقدام کند.
رونمایی از مستند «بانو»| سریالی با موضوع بانو فرجوانی ساخته می‌شود/ ثریا قاسمی: مستندسازان را دریابید
سوالی که اینجا وجود دارد این است که اولا این مولفه‌ها را چه کسانی تبیین می‌کنند و بر اساس چه فلسفه، رویکرد و مبانی ساخته می‌شود؟ آیا اعضای شورای مذکور شامل همه سلایق و نگاه‌ها می‌باشد یا فقط تنها از یک نگرش خاص برخوردار است؟ و سوال آخر این که چرا در این جدول زمانی تنها برخی از مستندها و فیلم‌ها قرار است در صف اکران بمانند و برخی دیگر از مستندها به سرعت اکران می‌شوند؟
اینجاست که مساله مهم عدالت در اکران به عنوان یکی از مباحث مهم سینمایی در کشور مورد توجه قرار می‌گیرد. عدم قوانین و مولفه‌هایی که بتواند عموم فیلم‌های سینمایی را ضمن حفظ شئون دینی و ملی اکران کند عاملی است که باعث شده تا برخی از فیلم‌های سینمایی بعد از گرفتن پروانه نمایش مدت‌ها در صف اکران باقی بمانند. جالب است که بسیاری از فیلم‌های سینمایی که بلافاصله بعد از کسب پروانه نمایش در سینماهای کشور اکران می‌شوند، مولفههای اخلاقی و دینی را رعایت نمی‌کنند و عملا ضد خانواده هستند.
این گزارش اضافه می‌کند که سال گذشته دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی اقدام به ساخت مستندی با نام «عابدان کهنز» کرد که توانست مبلغی بالغ بر 60 میلیون تومان از طریق اکران‌های مردمی و فروش آزادانه آن توسط مردم بدست آورد. عموم مخاطبین این فیلم مستند که در مساجد و سالن‌های نمایش عمومی غیرسینمایی برای تماشای این مستد آمدند با پرداخت مختارانه خود و به هر اندازه‌ای که دوست داشتند توانستند این مبلغ را رقم بزنند. لازم بذکر است که تعداد تماشاگران این مستند حتی به 20 هزار نفر رسید و این در حالی بود که حتی یک سالن نمایش سینمایی نیز در اختیار این مستند نبود. این مطلب نشان می‌دهد که اگر این فیلم و فیلم‌های مانند آن وارد گروه هنر و تجربه شود از فروش بسیار خوبی برخوردار خواهد بود. اما آماری که خود گروه سینمایی هنر و تجربه نشان می‌دهد به ما می‌گوید که مستندهای این گروه سینمایی در سال 20 هزار مخاطب دارد که معادل تماشاگران تنها یک مستند «عابدان کهنز» است.
همینطور مستند «بانو» دیروز توانست با فروش مردمی خود از طریق بلیط‌های اختیاری 2 میلیون تومان فروش داشته باشد. هرکدام از تماشاگران مبلغ دلبخواه خود را برای فروش این فیلم در صندوقی انداختند که مجموعا به این میزان رسید.
بنابراین مستندسازان مذکور و همینطور دفتر تولید کننده نه تنها نیاز جدی برای اکران و نمایش مستند خود در سینماهای کشور ندارند که حتی اگر این فیلم‌ها در این گروه سینمایی به نمایش درآید مشخصا فروش بسیار بالایی را هم برای فیلم و هم برای سینما بدست خواهند آورد اما با این اوصاف انتظار بی‌مهری در برخورد با مستندسازان جوان انقلاب بی‌معنی است. این روال نشان می‌دهد که گروه مذکور تمایلی برای اکران مستندهایی که تم و مضمون فرهنگ انقلابی و اسلامی در آن مشهود است ندارد تا مخاطبین عمومی و مردمی که از جنس فرهنگ انقلاب هستند در سالن‌های آن حاضر نشوند.
